در طول کار با دستگاه، با هر سیستم عاملی که باشید از انتقال فایل یا کپی کردن استفاده می‌کنیم. خیلی از ما به روند انتقال فایل خیره می‌شدیم و می‌دیدم که با چه سرعتی مسیری جادویی را طی می‌کنند تا به نقطه‌ای دیگر منتقل شوند. در کادر انتقال، تخمین زمانی که طول می‌کشد تا فایل جا به جا شود نیز نمایش داده می‌شود که خیلی ارتباطی با درک ما از زمان ندارد و عموما چیزی‌ست که در نهایت اشتباه در می‌آید. برای نمونه یک آلبوم موسیقی که برای کپی ۵ دقیقه طول می‌کشد ممکن است در زمانی بین ۳ دقیقه تا دو ساعت به طول انجامد.
وقتی ما یک فایل را در سیستم عامل لینوکس کپی کردیم دیدیم در مدت زمان واقعی‌تری روند کپی انجام شد و حتی سرعت بیشتری هم داشت. بنابراین به نظر می‌رسد لینوکس سرعت بالاتری دارد اما چرا؟
با فایل‌سیستم‌ها شروع می‌کنیم
هارد دیسک به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم می‌شوند. بخش‌ها به خوشه‌ها تقسیم می‌شوند که بلوک‌های دائمی فضای ذخیره‌سازی اطلاعات را نشان می‌دهد. احتمالا در هنگام بخش‌بندی یک درایو متوجه شده‌اید که می‌توانید میزان اندازه یک واحد را مشخص کنید. برای مدیریت این خوشه‌ها، سیستم عامل‌ها از فایل‌سیستم استفاده می‌کنند. یکی از این فایل‌سیستم‌ها FAT است یا فایل Allocation Table که حدودا از سال ۱۹۷۷ وجود داشتند و هنوز هم در درایوهای فلش USB استفاده می‌شود. همچنین ممکن است درباره فایل سیستم APFS اپل در مک جدید شنیده باشید.
لینوکس و سیستم عامل ویندوز هر کدام از فایل‌سیستم‌های مخصوص خودشان استفاده می‌کنند. فایل‌سیستم ویندوز NTFS است، که برای تنکولوژی جدید فایل‌سیستم ناکافی است. NTFS یک سیستم اختصاصی است که مایکروسافت در سال ۱۹۹۳ برای ویندوز NT ۳.۱ راه اندازی کرد اما دیگر از سال ۲۰۰۱ و در ویندوز XP به عنوان بخشی از آن استفاده نشد. NTFS یک دهه و نیم جدیدتر از FAT است و تقریبا ۲۵ سال از سن آن می‌گذرد. با این وجود مزایای آن بیشتر از FAT است.
لینوکس قالب‌های متنوع‌تری از ویندوز دارند بنابراین وقتی از لینوکس استفاده می‌کنید نمی‌توانیم بگوییم از یک فایل سیستم خاص استفاده می‌کنید. به این ترتیب فایل سیستم پیش‌فرض سیستم‌عامل لینوکس شما شبیه به EXT۴ یا فایل سیستم چهار بخشی است. اولین نسخه پایدار این فایل سیستمی در سال ۲۰۰۸ عرضه شد. نسخه اصلی، EXT، در سال ۱۹۹۲ به عنوان اولین فایل‌سیستمی خاص لینوکس طراحی و مورد استفاده قرار گرفت.
این فایل‌سیستم‌ها تنها نام متفاوت از هم ندارند بلکه شیوه مدیریت اطلاعات آنها نیز متفاوت است. اما ممکن است این برتری در کپی‌کردن مربوط به بعضی از حجم‌ها و یا فرمت‌های خاصی باشد.
متغیرهایی که سرعت انتقال فایل را تحت تاثیر قرار می‌دهند
تعداد متغیرها در سرعت کپی کردن و زمانی که صرف می‌شود موثر است. به همین دلیل مقایسه آنها کاملا ذهنی است.
بیایید به برخی تفاوت‌های لینوکس و ویندوز در زمان اجرای سیستم‌عامل بپردازیم. برای شروع، چه برنامه‌هایی در پس‌زمینه اجرا می‌شوند؟ بیشترین توجه CPU شما، معطوف به وظایف دیگر است و کمتر می‌تواند به انتقال فایل به بپردازد. در ویندوز حتی اگر پنجره‌ایی را ببندید باز هم در حال پردازش است و این در لینوکس نیز صادق است اما فرایند آن حافظه کمتری را درگیر می‌کند.
چه درایوری استفاده می‌کنید؟ یک درایور معیوب هم می‌تواند بر سرعت انتقال فایل در دستگاه شما تاثیر بگذارد. لینوکس و ویندوز درایور‌های متفاوتی دارند. در لینوکس آنها نوعا به هسته وصل می‌شوند و سیستم شما یک قطعه سخت‌افزاری را یا پشیبانی می‌کند یا نه. در ویندوز شما می‌توانید درایور را بعد از اجرای سیستم عامل دانلود کنید. این درایورها گاهی به صورت کامل مختص یک سخت افزار خاص برای نسخه‌ای که از آن استفاده می‌کنید ساخته نشده و تنها به صورتی کلی با بخشی از کارایی‌اش اجرا می‌شود.
جدا از عمر تجهیزات، نسخه‌ی درایور هم در سرعت نهایی انتقال فایل تاثیر بسیاری دارد. در نهایت باید در نظر گرفت که تمام این موارد در دو دستگاه یکسان باید در نظر گرفته شود و تغییر قطعات و استفاده از سخت‌افزار قوی‌تر به طور حتم در سرعت انتقال اطلاعات نقش دارد.
پس چرا لینوکس سریع‌تر به نظر می‌رسد؟
یکی از دلایل این است که EXT۴ برای انتقال فایل‌های کم حجم مفید است. EXT۴ همچنین در مدیریت بلوک‌های به هم پیوسته‌ی بزرگ‌تر اطلاعات نیز کارایی بالایی دارد. نهایتا، اگر لینوکس سریع‌تر باشد، این بدان معنا نیست که در همه موارد سریع‌تر است، مخصوصا در انتقال فایل‌هایی با حجم بالا.