سیستم عامل ویندوز به شما این امکان را می‌دهد که به صورت مستقیم دستگاه خود را از ویندوز 10 به ویندوز 11 ارتقا دهید. با این حال، خیلی‌ها ترجیح می‌دهند که ویندوز را از اول نصب کنند. نصب ویندوز در نسخه‌های جدید بسیار ساده است و اگر کامپیوتر شما، پیش نیازهای ویندوز 11 را دارا باشد، روند کار بسیار ساده خواهد بود.

اگر تا به حال خودتان اقدام به نصب ویندوز نکرده‌اید، در این نوشته به صورت کامل روند کار را به شما آموزش داده‌ایم و می‌توانید با خیال راحت، طبق این آموزش، آخرین نسخه ویندوز را روی دستگاهتان نصب کنید.

سیستم مورد نیاز برای نصب ویندوز 11

مایکروسافت به صورت رسمی از سیستم مورد نیاز ویندوز 11 پرده برداشته که البته آنقدرها سخت‌گیرانه نیست، اما در عین حال ممکن است برای قشر اندکی از کاربران دردسرساز شود. بنابر این لیست، برای به اجرا در آوردن و نصب ویندوز 11 نیازمند پردازنده‌ نسل هشتم اینتل یا AMD Ryzen 2000 یا بهتر هستید و به ۴ گیگابایت فضای رم نیز احتیاج دارید. لیست کامل مشخصات مورد نیاز در ادامه آورده شده است.

  • پردازنده: پردازنده نسل هشتمی اینتل، پردازنده AMD Ryzen 2000 یا جدیدتر
  • حافظه رم: ۴ گیگابایت یا بیشتر
  • فضای ذخیره‌سازی: حافظه ۶۴ گیگابایتی یا بیشتر (هارد درایو یا SSD)
  • فرمور سیستم: قابلیت پشتیبانی از UEFI و SecureBoot
  • TPM: پلتفرم Trusted Platform Module 2.0 (که به صورت معمول روی مادربردهای سال ۲۰۱۶ به بعد یافت می‌شود)
  • کارت گرافیک: سازگار با رابط برنامه‌نویسی دایرکت اکس ۱۲ یا جدید همراه با درایور WDDM 2.0

Secure Boot و TPM در مشخصات مورد نیاز ویندوز 11 چه هستند؟

اگر به لیست مشخصات سخت‌افزاری مورد نیاز برای نصب ویندوز 11 نگاهی انداخته باشید، قطعا نام دو قابلیت به نام Secure Boot و TPM به چشمتان خورده و شاید مطمئن نباشید دقیقا با چه چیزی روبه‌رو هستید. Secure Boot یک قابلیت UEFI به حساب می‌آید که اجازه می‌دهد تنها سیستم عامل‌های امضا شده روی کامپیوتر شما کار کنند و این به محافظت از شما در برابر بدافزارهای گوناگون یاری می‌رساند. گذشته از بررسی BIOS کامپیوتر، می‌توانید از درون Setting و سپس تب System Information به بررسی پشتیبانی سیستم خود از Secure Boot بپردازید.

به صورت مشابه، قابلیت TPM (مخفف Trusted Platform Module) به امنیت کمک کرده و با بهره‌گیری از چیپی مخصوص درون کامپیوتر شما، به رمزنگاری داده‌ها می‌پردازد. اکثر مادربردهایی که در سال ۲۰۱۶ به بعد تولید و عرضه شده‌اند چیپ TPM 2.0 که برای نصب ویندوز 11 به آن نیاز دارید را در خود جای داده‌اند.

برای بررسی وجود یا عدم وجود چیپ TPM در مادربرد خود می‌توانید از دکمه‌های میانبر Windows + R روی کیبورد خود استفاده کنید. در پنجره‌ای که باز می‌شود، دستور tpm.msc را وارد کنید و دکمه Enter را بزنید. بعد از این کنسول مدیریت TPM باز می‌شود و اطلاعات مربوط به ماژول TPM در کامپیوتر شما نمایش داده می‌شود. از سوی دیگر ممکن است در این بخش بخوانید که دستگاه از چیپ TPM برخوردار نیست یا اینکه TPM روی آن فعال نشده است.

چطور TPM و Secure Boot را در UEFI فعال کنیم؟

برای فعال‌سازی TPM و Secure Boot درون UEFI دستگاه، نخست لازم است کامپیوتر خود را خاموش کنید. وقتی دستگاه را مجددا روشن کردید، لازم است دکمه‌ای مخصوص را در زمان درست بفشارید تا وارد تنظیمات UEFI کامپیوتر شوید.

دکمه دقیقی که باید بفشارید بستگی به تولیدکننده مادربرد یا لپ‌تاپ دارد و بنابراین باید با جستجو در اینترنت و وارد کردن مدل مادربرد یا نام لپ‌تاپ در کنار یکی از عبارت‌های «Bios Key» یا «UEFI Key»، دکمه مورد نظر را پیدا کنید. برخی مادربردها (خصوصا در کامپیوترهایی که توسط خود کاربران اسمبل شده‌اند) پیامی کوچک را در صفحه بوت به نمایش درمی‌آورند که به شما می‌گوید برای ورود به تنظیمات BIOS باید چه دکمه‌ای را فشار دهید.

نصب ویندوز 11

بعد از اجرای فلش ویندوز در پنجره جدید زبان، زمان و واحدها و کیبورد محیط نصب را تنظیم کنید. در این بخش گزینه (English United States) را برای دو مورد اول و US را برای کیبورد انتخاب کنید.

با به نمایش در آمدن این تصویر و فشردن دکمه Install Now فرایند نصب آغاز می شود و شما به مرحله بعد می روید.

در این مرحله، از شما سریال لایسنس ویندوز درخواست می شود. بر روی گزینه  “I don’t have a product key ” کلیک کنید.

در پنجره جدید، نسخه های مختلف ویندوز 11 نمایش داده می شوند.

از آنجایی که از نسخه غیر رسمی ویندوز استفاده می کنید، نسخه Pro را انتخاب کنید.

خبرهایی مبنی بر اینکه نسخه  32 بیتی ویندوز 11 به بازار عرضه نخواهد شد، در روز های اخیر شنیده شده است.

اما به نظر می رسد این خبر درست نبوده و ویندوز 11 در قالب نسخه های 64 و 32 بیتی روانه باز خواهد شد.

در این بخش بر روی عبارت “I accept license terms” کلیک کنید تا تیک بخورد و بعد Next را بزنید.

در این مرحله دو گزینه برای نصب ویندوز 11 وجود دارد.

گزینه  Custom Installation را انتخاب کنید.

با انتخاب آن ویندوز قبلی شما پاک خواهد شد.

همچنین امکان پارتیشن بندی هارد در این گزینه وجود دارد.

حالا درایوهای موجود در هارد لپ تاپ و ظرفیت آنها نمایش داده می شوند.

اگر ویندوز برای اولین بار بر روی لپ تاپ نصب می شود، با عبارت “Drive 0 unllocated Space” مواجه می شوید.

یعنی هیچ درایوی در هارد شما ایجاد نشده است.

با انتخاب هارد و کلیک بر روی دکمه New در پایین، پارتیشن های مورد نظر خود را بسازید.

بهتر است حجم درایو سیستم عامل یا ویندوز بالای 70 گیگابایت باشد.

البته این حداقل میزان لازم است.

اما اگر پارتیشن بندی در لپ تاپ شما انجام شده است، کافیست درایو C را انتخاب کنید.

در صورت تغییر نام درایو C، همانطور که در بخش قبلی آموزش نصب ویندوز 11 توضیح دادیم، با مشکلی مواجه نمی شوید.

درایو را با کلیک بر روی Format، فرمت کرده و سپس بر روی دکمه Next کلیک کنید.

بعد از اتمام این مرحله کامپیوتر ری‌استارت می شود.

هیچ دکمه ای را فشار ندهید تا ویندوز شروع به کار کند.

حالا نوبت به انجام تنظیمات شخصی و راه اندازی ویندوز در فرایند آموزش نصب ویندوز 11 می رسد.

این مرحله با پنجره ای به شکل زیر آغاز می شود.

این تنظیمات شامل اتصال به اینترنت، ساخت User و اتصال به اکانت مایکروسافت و تنظیمات زبان و ساعت ویندوز 11 می شود.

Leave a comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *