در مقاله «خطاهای سرور کدامند» درباره کدهای وضعیت و انواع خطاهای سمت سرور خواندیم. مشکلات به وجود آمده را مطرح کرده و راه‌حل‌ها را بررسی کردیم. در این مقاله می‌خواهیم با خطای ۵۰۳ ، ۵۰۵ و ۵۱۱ آشنا شویم. در ادامه خطاهای سری ۱ و ۲ را نیز بازگو می‌کنیم تا در صورت پیشامد معنی آن را بدانید.
ارور ۵۰۳ سرور
زمانی که مرورگر به شما خطای ۵۰۳ را نشان دهد، یعنی سرویس در دسترس نیست. به همین دلیل به این ارور (503 Service Unavailable) می‌گویند. این خطا بیانگر این است که سرور در حالت تعمیر یا اورلود قرار گرفته است. در این صورت باید منتظر بمانید تا مجددا در دسترس قرار بگیرد. حتی ممکن است مشکل از منابع سخت‌افزاری باشد و سرور منابع کافی مانند پردازنده یا رم را در اختیار نداشته باشد تا درخواست‌ها را پاسخ دهد. در چنین وضعیتی لازم است که سرور مجددا پیکربندی شود تا بتواند تعداد کاربر یا فرایندهای بیشتری را ساپورت کند. برای حل این مشکل باید منابع در اختیار سرور را افزایش داده یا تنظیمات را به گونه‌ای ست کنید که سرور قادر باشد تا تعداد ریکوئست و درخواست بیشتری را به طور هم‌زمان پاسخ دهد. این کد در واقع غیرقابل دسترس بودن سرور را به دلیل ترافیک زیاد و به روزرسانی نشان می‌دهد. معمولا این حالت موقتی بوده و پس از چند دقیقه یا چند ساعت رفع می‌شود.
ارور ۵۰۵ سرور
خطای ۵۰۵ (505 HTTP Version Not Supported) به این معنی است که درخواست شما با نسخه‌ای از پروتکل HTTP برای سرور ارسال شده است که سرور آن را پشتیبانی نمی‌کند. پاسخی که در این مواقع برای کاربر ارسال می‌شود باید دقیقا توضیح می‌دهد که چرا این ورژن از HTTP، پشتیبانی نمی‌شود. برای حل این مشکل سه راه وجود دارد:
- شما باید مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید یا با یک مرورگر دیگر وارد سایت شوید. در پیغام خطای ارسالی معمولا گفته می‌شود که چه پروتکل‌هایی توسط سرور پشتیبانی می‌شوند. پس باید این پروتکل‌ها بررسی و عیب‌یابی شوند.
- در حالت دیگر در پیام کاملا مشخص می‌شود که کدام برنامه، پروتکل را پشتیبانی نمی‌کند که در این صورت باید برنامه را عیب‌یابی کنید.
- اگر با به‌روزرسانی مرورگرها مشکل حل نشود، بهتر است که نرم‌افزار وب سرور خود را ارتقا دهید تا ورژن‌های جدیدتر HTTP را پشتیبانی کند.
ارور ۵۱۱ سرور
کد ۵۱۱ نیاز به تصدیق در شبکه را به کاربر اعلام می‌کند. کاربر قبل از درخواست باید در شبکه موجود شناسایی شده باشد. این سری خطا از انواع خطاهای HTTP معمولا داخل سرور رخ می‌دهند و بعضی از اوقات برای اطلاع کاربر از وضعیت سایت در مرورگر نمایش داده می‌شود.
خطاهای سری ۱
ارورهای سری یک کدهای پاسخ موقت نامیده می‌شوند و معانی زیر را دارند:
- کد ۱۰۰: سرور درخواست مرورگر را دریافت کرده است و ارسال اطلاعات ادامه داد.
- کد ۱۰۱: درخواست مرورگر از سرور برای تعویض پروتکل است. در صورتی که این تعویض از نظر سرور مفید به نظر برسد، پذیرفته می‌شود.
- کد ۱۰۲: این کد برای زمانی است که سرور در حال پردازش است و به دلیل به پایان رسیدن حداکثر زمان و به اصطلاح تایم اوت شدن (time out)، از قطع ارتباط جلوگیری می‌کند.
- کد ۱۰۳: به این معنی است که سرور در حال بازخوانی درخواست کاربر برای استفاده از متد PUT یا POST و حذف درخواست اضافی است. این سری از کدها عموما در معرض نمایش کاربران قرار نمی‌گیرند و توسط آنها سرور با سیستم کاربران ارتباط می‌گیرد تا انتقال اطلاعات به درستی صورت پذیرد.
خطاهای سری ۲
ارورهای سری دو کدهای وضعیت موفقیت نامیده می‌شوند و معانی زیر را دارند:
- کد ۲۰۰: به این معنی که درخواست مورد نظر به طور کامل انجام شده و موفقیت‌آمیز بوده است.
- کد ۲۰۱: این کد می‌گوید که اگر مرورگر درخواست ایجاد یک فایل جدید در سرور را داشته، این کار با موفقیت انجام شده است.
- کد ۲۰۲: وقتی کد ۲۰۲ را ببینید یعنی با درخواست کاربر موافقت شده اما عملیات مورد نظر به طور کامل انجام نشده است.
- کد ۲۰۳: وقتی سرور درخواست کاربر را با موفقیت پردازش کرده اما اطلاعاتی که نمایش می‌دهد نامعتبر باشد، این کد نشان داده می‌شود.
- کد ۲۰۴: درخواست کاربر با موفقیت پردازش شد اما محتوایی برای نمایش وجود ندارد.
- کد ۲۰۵: این کد هم مانند کد ۲۰۴ درباره محتواست، با این تفاوت که کاربر باید برای ادامه، درخواست خود را ریست کند. معمولا از این کد برای پاک کردن اطلاعات فرم‌های وب استفاده می‌شود.
- کد ۲۰۶: این کد به نام محتوای جزئی شناخته می‌شود و برای حالت‌هایی که به فرض از امکاناتی مثل ادامه دانلود (resume download) استفاده می‌کنیم کاربرد دارد. در واقع در این حالت درخواست با موفقیت پردازش شده است اما محتوا به صورت جزئی نمایش داده می‌شود.
لازم به ذکر است که کدهای سری ۲۰۰ سمت سرور هستند و در صفحه مرورگر نمایش داده نمی‌شوند.