وقتی که سایتی را باز می‌کنیم و با ارور مواجه می‌شویم، لحظه ناامید کننده‌ای است. چرا که دلمان نمی‌خواهد هنگام جستجو در دنیای وب با خطایی روبه‌رو شویم. برای این منظور انواع خطاهای سرور را در مقاله ارورهای سری 500 خواندیم و با معانی هر کدام آشنا شدیم. کدهای سری ۴۰۰ از ارورهایی هستند که این روزها احتمالا زیاد با آن مواجه می‌شوید. در اینجا انواع آنها را بازگو می‌کنیم.

خطای سری ۴۰۰

به سری کدهای ۴۰۰ خطای سمت کاربر می‌گویند و شامل موارد زیر می‌شوند:

  • کد ۴۰۰ (درخواست ناصحیح): ممکن است تقاضای کاربر برای سرور مشخص نباشد، در این صورت خطای ۴۰۰ رخ می‌دهد.

  • کد ۴۰۱: این کد دسترسی نامعتبر یک کاربر یا مجاز نبودن را به او گوش زد می کند. اگر درخواست نیاز به تایید ‌شدن و یا بررسی مجوز استفاده مانند لاگین کردن داشته باشد.
  • کد ۴۰۲: این کد نیاز به پرداخت است. کاربر برای استفاده از بخش مورد درخواست در سایت می‌بایست وجهی را پرداخت نماید.
  • کد ۴۰۳: دسترسی غیرمجاز مفهومی است که برای این کد تعریف می‌شود. یعنی آنچه که می‌خواهید ببینید و استفاده کنید، برای شما غیرقابل دسترسی است. این مورد معمولا بر اثر تحریم‌ها و فیلترینگ رخ می‌دهد. این روزها کاربران زیادی شاهد این اتفاق هستند و کد ۴۰۳ را دایما در صفحات وب مشاهده می‌کنند.

  • کد ۴۰۴: یکی از کدهایی که ممکن است بارها با آن روبه‌رو شده باشید، ارور ۴۰۴ است. به این معنی که منبع درخواست پیدا نشد. در واقع زمانی که سرور نتواند صفحه مورد نظر را پیدا کند و یا آن صفحه وجود نداشته باشد، شما خطای ۴۰۴ را بر روی صفحه مرورگر خود خواهید دید. ممکن است صفحه‌ای از وب سایت مورد نظر شما حذف شده باشد و یا آدرس اشتباهی برای دیدن آن صفحه وارد کرده باشید. در این صورت این کد را مشاهده می‌کنید.

  • کد ۴۰۵ (متد غیرمجاز): در صورتی که از متدها درست استفاده نشود، کد ۴۰۵ را بر روی صفحه می‌بینید. به عنوان مثال از متد Get در جایی استفاده شده باشد که از طریق Post نیاز به ارسال منابع داشته باشیم.
  • کد ۴۰۶: غیرقابل قبول (Not Acceptable) است. به این معنی که ارور ۴۰۶ یک کد وضعیت پاسخ http و نشان دهنده این موضوع است که کلاینت با استفاده از هدرهای پذیرش (Accept-headers) پاسخی را درخواست کرده است که سرور قادر به انجام دادن آن نیست. حتی ممکن است به دلیل وجود کاراکترهای غیراستاندارد در درخواست ارسالی رخ دهد. برخی از سرورها به دلایل امنیتی نیز ممکن است این کد را در پاسخ ارسال کنند. به طور مثال ماژول mod_security در سرورهای آپاچی (Apache) از پذیرفتن برخی آدرس‌های وب که از نظر امنیت، سرور آن‌ها را مشکوک تشخیص دهد، خودداری کرده و پیام (Not Acceptable) دریافت می‌کند. معمولا نتیجه به این صورت است که مرورگر یک مجموعه از کاراکترهای قابل قبول و زبان را مشخص می‌کند که باید به آنها پاسخ داده شود، ولی سرور قادر به ارائه این موارد در قالب یک پاسخ نیست.

  • کد ۴۰۷: وقتی در مرورگر خود ارور ۴۰۷ را مشاهده می‌کنید به این معنی است که مثل ارور ۴۰۱ نیاز به مجوز پروکسی دارید.
  • کد ۴۰۸: وقفه در درخواست نامی است که برای ارور ۴۰۸ در نظر گرفته می‌شود. در این صورت انتظار سرور برای ارسال درخواست از سمت کاربر به پایان رسیده است.
  • کد ۴۰۹: ناسازگاری و تعارض بین دو درخواست کاربر روی یک منبع، رخدادی است که ارور ۴۰۹ به کاربر نشان می‌دهد. به عنوان مثال اگر یک فایل توسط دو نفر ویرایش شود، ممکن است با چنین خطایی مواجه شوید.
  • کد ۴۱۰: ارور ۴۱۰ نشان می دهد یک فایل یا صفحه حذف شده است و همانند خطای ۴۰۴  عمل می‌کند. اگر سرور بداند که کل منابع درخواستی برای همیشه از سرور حذف شده‌اند، شما با خطای ۴۱۰ مواجه می‌شوید.

  • کد ۴۱۱: این خطا زمانی رخ می دهد که سرور درخواست کاربر را هنگام ورود به صفحه قبول نمی کند. این به این دلیل است که محتوای طول فضاهای آن تعریف نشده است. سربرگ طول محتوا، اندازه ای که دارد را نشان می دهد. زمانی که سرور اطلاعات را پردازش می کند و متوجه می شود که محتوای طول اندازه آن تعریف نشده است، خطا ایجاد می کند و هیچ پردازشی انجام نمی‌دهد. به همین دلیل ارور ۴۱۱ به کد عدم ارسال طول درخواست شناخته می‌شود.
  • کد ۴۱۲: این کد (پیش شرط ناموفق) است.چنانچه در یک صفحه از وب سایت با پیام 412 Precondition Failed مواجه شده اید، عموما به این معنی است که درخواست ارسال شده با یکی از قوانین امنیتی اجرا شده بر روی سرور تداخل دارد.در درخواست واسط کاربری ،مواردی همچون یک متد ارسال شده که در منبع سرور قابل دسترس نیست و نتیجه بررسی اولیه سرور “false” شده است. در این صورت این ارور را مشاهده می‌کنید.
  • کد ۴۱۳: خطای ۴۱۳ زمانی رخ می‌دهد که طول رشته‌های درخواستی کاربر از حد مجاز سرور بیشتر باشد.
  • کد ۴۱۴: این ارور نشان دهنده طولانی بودن آدرس وب (URI) است و سرور قادر به پردازش آن نیست.
  • کد ۴۱۵: ارسال فرمت موردنظر به همراه درخواست ارسالی مانند فایل یا تصویر از نظر سرور قابل پذیرش نیست و این فرمت پشتیبانی نمی‌شود.

  • کد ۴۱۶: خطای ۴۱۶ به این معنی است که بخشی از صفحه درخواستی کاربر برای سرور و پردازش آن قابل قبول نیست.
  • کد ۴۱۷: در این حالت سربرگ های ارسالی کاربر با انتظارات سرور همخوانی ندارد. این خطا معمولا در صفحه مرورگر کاربر برای اطلاع‌ به او نمایش داده می‌شود.

Leave a comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *