بی‌شک فناوری بلاک چین یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های قرن بیست و یکم به حساب می‌آید که بر روی صنایع مختلف، از امور مالی گرفته تا زنجیره تأمین و حتی آموزش و پرورش، تأثیر گذاشته و از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. کاربردهای فناوری بلاک چین در دنیای واقعی، آن‌قدر زیاد و جذاب است که نمی‌توان از آنها بی‌خبر بود و نادیده گرفت.
بلاک چین چیست؟
بلاک چین در تعریفی مختصر، یک دفتر کل مشترک و غیر قابل تغییر برای ثبت تراکنش‌ها، ردیابی دارایی‌ها و ایجاد اعتماد است. اطلاعات را ذخیره می‌کند و اساس قرارگیری بلاک‌ها را به‌‌صورت زنجیره‌ای، پشت سر هم و به اصطلاح چین بیان می‌کند. بلاک چین پایگاه داده‌ای است که بین گره های شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته شده و نقشی حیاتی در سیستم‌های ارزهای دیجیتال ایفا می‌کند. همچنین برای حفظ یک رکورد امن و غیرمتمرکز از تراکنش‌ها شناخته می‌شود. هرچند کاربرد آن فقط به استفاده از ارزهای دیجیتال محدود نمی‌شود.
از آنجایی که هیچ راهی برای تغییر یک بلوک وجود ندارد، تنها وقتی که کاربر یا برنامه داده‌ها را وارد می‌کند، نیاز به اعتماد وجود دارد. این یک مزیت است و جنبه نیاز به اشخاص ثالث قابل اعتماد را کاهش می‌دهد که معمولاً حسابرسان یا افراد دیگری هستند که هزینه‌ها را اضافه و گاهی اشتباه می‌کنند. از زمان معرفی ارز بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹، استفاده از بلاک چین از طریق ایجاد ارزهای دیجیتال مختلف، برنامه‌های کاربردی مالی غیرمتمرکز (DeFi) ، توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و قراردادهای هوشمند افزایش یافته است.
چرا بلاک چین مهم است؟
کسب و کار بر اساس اطلاعات اجرا می‌شود. هرچه سریعتر دریافت شود و دقیق‌تر باشد، بهتر است. بلاکچین برای ارائه آن اطلاعات ایده‌آل به نظر می‌رسد. زیرا اطلاعات فوری، به اشتراک گذاشته و ذخیره شده در یک دفتر کل غیرقابل تغییر را فراهم می‌کند که فقط توسط اعضای مجاز شبکه قابل دسترسی است. یک شبکه بلاکچین می‌تواند سفارش‌ها، پرداخت‌ها، حساب‌ها، تولید و بسیاری موارد دیگر را ردیابی کند. از آنجایی که اعضا یک دیدگاه واحد از حقیقت دارند، می‌توانید تمام جزئیات یک تراکنش را مشاهده کنید و به شما اطمینان بیشتری می‌دهد. در ادامه عناصر کلیدی یک بلاک چین را لیست می‌کنیم:
- فناوری دفتر کل توزیع شده: همه شرکت کنندگان شبکه به دفتر کل توزیع شده و رکورد غیرقابل تغییر تراکنش‌های آن دسترسی دارند. با این دفتر کل مشترک، تراکنش‌ها فقط یک بار ثبت می‌شوند و تلاش‌های تکراری را که معمول شبکه‌های تجاری سنتی است، حذف می‌کند.
- رکوردهای تغییرناپذیر: هیچ شرکت‌کننده‌ای نمی‌تواند تراکنش را پس از ثبت در دفتر مشترک تغییر دهد یا دستکاری کند. اگر یک رکورد تراکنش شامل خطا باشد، باید یک تراکنش جدید برای معکوس کردن خطا اضافه شود و هر دو تراکنش قابل مشاهده هستند.
- قراردادهای هوشمند: برای سرعت بخشیدن به تراکنش ها، مجموعه ای از قوانین که قرارداد هوشمند نامیده می‌شود، بر روی بلاکچین ذخیره و به صورت خودکار اجرا می‌شود. یک قرارداد هوشمند می‌تواند شرایطی را برای انتقال اوراق قرضه شرکتی تعریف کند، شامل شرایط پرداخت بیمه مسافرتی و موارد دیگر باشد.
-
6 زبان برنامه نویسی متفاوت شبکه‌های بلاک چین
بلاک چین چگونه کار می کند؟
در هر تراکنش یک “بلوک” از داده‌ها ثبت می‌شود. این معاملات حرکت یک دارایی را نشان می‌دهد که می‌تواند مشهود (محصول) یا نامشهود (فکری) باشد. یک بلوک داده می‌تواند اطلاعات انتخابی شما را ثبت کند. مثلا چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا، چه مقدار و حتی در چه شرایطی است. هر بلوک به بلوک‌های قبل و بعد از آن متصل می‌شود.
این بلوک‌ها زنجیره‌ای از داده‌ها را تشکیل می‌دهند که دارایی از مکانی به مکان دیگر حرکت یا مالکیتش تغییر می‌کند. بلوک‌ها زمان و ترتیب دقیق تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند و بلوک‌ها به طور ایمن به یکدیگر متصل می‌شوند تا از تغییر هر بلوکی یا درج بلوک بین دو بلوک موجود جلوگیری کنند. تراکنش‌ها با هم در یک زنجیره برگشت‌ناپذیر مسدود می‌شوند. هر بلوک اضافی تایید بلوک قبلی و در نتیجه کل بلاک چین را تقویت می‌کند.
بنا به تعریف بلاک چین، متوجه شدیم که این فناوری یک دفتر کل مشترک و تغییرناپذیر است که فرآیند ثبت تراکنش‌ها و ردیابی دارایی‌ها را در یک شبکه تجاری تسهیل می‌کند. یک دارایی می‌تواند مشهود باشد مثل خانه، ماشین، پول نقد و زمین، یا اینکه نامشهود باشد مثل مالکیت معنوی، حق ثبت اختراع، حق چاپ و نام تجاری. تقریباً هر چیزی با ارزش را می‌توان در یک شبکه بلاک چین ردیابی و داد و ستد کرد و ریسک و هزینه‌ها را برای همه کاهش داد.