بعضی از مردم عاشق بازی‌های به شدت سخت هستند. من به شخصه درجه سختی معمولی را بیشتر می‌پسندم، تا جایی که بازی برایم چالش برانگیز باشد اما کاری نکند که بخواهم کیبورد کامپیوترم را به مونیتور بکوبم! اما باید به آن گیمرها هم حق داد که به شکل دیوانه‌واری عاشقانه بازی‌های بسیار سخت را دوست دارند و با اعصاب آهنین به انجام آن می‌پردازند.

امروز ما به سراغ یک بازی خیلی سریع، خشن و پیکسلی رفته‌ایم. بازی خاصی که تا دو سوم آن کاملا یک بازی عالی با درجه سختی بالا است که شما را تا حد زیادی به چالش می‌کشد، اما در یک سوم آخر بازی خیلی چیزها تغییر می‌کند…

  • ۵ بازی برتر PC‌ که در موبایل هم می‌توانید بازی کنید

Katana Zero ، شلوغ و اکشن

Katana Zero یک ساید-اسکرول اکشن بسیار سریع و دو بعدی است. شما هدایت مردی با یک شمشیر را به عهده دارید که قرار است با قدرت‌هایی که دارد، مراحل را به پیش ببرید. داستان این بازی سر راست است و قهرمان شما از داروهایی استفاده کرده که قدرت‌های خاصی به اون داده که می‌تواند از آن برای آهسته کردن زمان استفاده کند.

قهرمان شما در این بازی با یک شخصیت پردازی جالب کار شده است. قهرمانی که به واسطه‌ی گذشته‌اش هر روز باید پیش روانپزشکش برود، از روزش بگوید و همان دکتر محلول مخصوصی را به او تزریق کند. بعد از هر روز نیز به خانه باز می‌گردد و یک دمنوش گیاهی می‌نوشد.

اما جدا از این‌ها، بازی عملا برای گیمرها ساخته شده است. در این بازی که برای ساختش ۶ سال زمان صرف شده، شما با هر ضربه‌ای دشمنان خود را از پای در می‌آورید و آن‌ها هم اگر ضربه‌ای به شما وارد کنند، خواهید مرد و باید از چک‌پوینت‌های متعدد بازی، دوباره مرحله را پیش بروید.هر مرحله دارای اتاق‌های تو در تویی است که برای ورود به اتاق بعدی، باید تمامی آدم بدهایی که در اتاق هستند را از بین ببرید. بازی از مکانیک حرکتی محبوبی استفاده می‌کند که قبلا در بازی‌های Hotline Miami یا حتی Super Meat Boy دیده‌ایم، اما در تمامی لحظات، حس انجام یک بازی ساید-اسکرول اکشن را در ذهن شما خواهد داشت. بعد از چند مرحله، کم کم دستتان می‌آید که برای هر اتاق باید یک نقشه بریزید و البته مهارت بالایی برای کشتن همه به کار ببرید و بعد از چندین و چند بار مردن، در نهایت آن را رد خواهید کرد.

مبارزات عالی هستند و مکانیزم برگرداندن گلوله دشمن حس فوق‌العاده‌ای در اکشن پر سرعت بازی دارد. آرام کردن مبارزه با استفاده از نیروی سامورایی کار را برایتان ساده‌تر می‌کند، اما اگر بیش از حد از آن استفاده کنید، کم کم داروی بدنتان کم شده و بدجور به دردسر می‌افتید.

داستان بازی در مجموع قشنگ است، اما به قدری آرام و قطره چکانی روایت می‌شود که لذت بردن از آن را سخت می‌کند. در بعضی موارد به داستان امیدوار می‌شوید اما در نهایت آنقدر که باید و نویسنده قصد آن را داشته، درگیر آن نمی‌شوید و این ضعف بزرگی برای عنوانی است که قصد داشته داستانی عمیق در پوسته‌ی یک بازی بسیار خوب روایت کند.

پایانی که پایان نیست …

بعد از حدود ۶ ساعت بازی و شکست یک غول آخر ناامید کننده و سطحی، شما با پایان بازی مواجه می‌شوید. پایانی که برای من با یک علامت سوال همراه خواهد بود و به نظر می‌رسید که راه برای ادامه‌ی داستان باز شده است. البته با کمی گوگل کردن فهمیدم که در پایان‌های مختلف بازی، جایی هم هست که شما یک پایان واقعی را ببینید، اما برای من مهم این بود که از یک بازی بسیار خوب با گرافیکی جذاب لذت برده‌ام و دلیلی نمی‌بینم تمام این سختی که در یک سوم آخر به شکل عجیبی شبیه به مجازات بازی کننده بود را دوباره تحمل کنم.

البته این بازی هنوز برای دسته‌ی بسیاری از گیمرها فوق‌العاده به نظر می‌رسد، اما ضعف داستانی و البته سختی بیش از حد داستان، مطمئنا خیلی‌ها را از تجربه‌ی دوباره‌ی آن باز می‌دارد، اما یک بار بازی کردنش، واقعا لذت‌بخش است.

نکات جذاب بازی:

  • مبارزات عالی در قالب گرافیک دو بعدی
  • گرافیک پیکسلی اما بسیار زیبا و هنرمندانه
  • موزیک خوبی که حواس شما را از بازی پرت نمی‌کند

نکات منفی بازی:

  • داستانی که به آرامی طی می‌شود و کشش چندانی ندارد
  • تنوع کم دشمنان و اتاق‌ها
  • پایان بازی که بیش از حد کش پیدا می‌کند

Leave a comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *